Kees le Pair
Wie ik ben
Dr. C. (Kees) le Pair (1936) studeerde natuurkunde in Leiden en werkte in verschillende landen, waar hij zich vermaakte als bureaucraat bij organisaties van natuurkundig en technisch onderzoek.
Zijn eerste publicitaire schreden zette hij in klas één van de HBS door de oprichting van een klassekrant met een hoog plagiaatgehalte. Dat woord kende hij toen nog niet. Hij leidde de fusie met een andere klassekrant en gaf daarmee een stoot tot de (her)oprichting van de schoolkrant die hem in de redactie opnam. Een paar jaar later schokte hij de geschiedenisleraar met een artikel over de toestand in Cuba onder dictator Batista. Dat bracht de schoolkrant onder permanente censuur. Hij bedankte daarom als redacteur. Zelf gelooft hij niet dat hij de aanzet tot Fidel’s revolutie heeft gegeven. In zijn studententijd was hij redactielid van het blad van Catena. Tijdens zijn verblijf in Beiroet was hij correspondent van de NRC. Later schreef hij een aantal jaren een vaste column in die krant. Hetzelfde deed hij voor de Ingenieurskrant e.a. In totaal verschenen van zijn hand behalve de columns ca. 150 publicaties. Een kleine twintig daarvan gingen over natuurkunde.
Hij ontving verschillende Koninklijke en wetenschappelijke onderscheidingen.
Getrouwd met dr. L. (Luba) Zoebkova, voordien werkzaam bij de Russische Academie van Wetenschappen in Moskou en professor in India.
Na zijn pensioen zeilde hij met Luba en vrienden uit verschillende windstreken naar Brazilië. Intussen hielp hij zeilend in Vanuatu enkele klinieken op te zetten.
Waarom ik ben gaan schrijven
Tja… Er gebeurt om mij heen veel verbazingwekkends, waarover ik anders denk dan anderen. Dat wil ik ze vertellen. Meestal helpt het niet, een enkele keer wel. Dat is dan plezierig en een aansporing door te gaan.
Mijn manier van werken
Wanneer een gebeurtenis of een verschijnsel mij interesseert, bijt ik mij er in vast en tracht snel het fijne ervan aan de weet te komen door te lezen, te kijken, te luisteren en te praten. Als ik de hoofdlijnen begrijp en die mij voor anderen interessant genoeg toeschijnen, staan ze gauw op papier of zijn ze elektronisch verankerd. Meestal verander ik er de eerstvolgende tijd nog wat aan, voor ik ze onder de ogen van anderen tracht te brengen. Tijdens het schrijven let ik niet op de tijd. Veel ontstaat in de kleine uurtjes.
Mijn schrijftip
Doe het niet, tenzij je nodig moet. Schrijven doe je het best voor jezelf. Maar indien publiciteit belangrijk voor je is, doe je er goed aan je in een vroeg stadium te bezinnen op het publicatie vehikel. Dus overleg vroegtijdig met redacties of uitgevers. Op het internet kan je buiten ze. Maar voor boeken, kranten en tijdschriften is het sterk aan te raden.
Mijn boeken
- De toekomst achter ons; verduistering of de paradox van de vermenselijking
- De tweede Apocalyps
