Koen Stender
Wie ik ben
Koen Stender werd op 7 augustus 1983 geboren in Zevenaar, tegenwoordig woont hij in Nieuwegein. Na opleidingen in bedrijfseconomie en bedrijfskunde is hij vooral bij de overheid werkzaam geweest.
Op de middelbare school werd hij door de enthousiaste verhalen van zijn leraar Duits over Lord of the Rings het fantasy genre ingetrokken. En eigenlijk is dat nooit meer goed gekomen, ondertussen staan er vier boekenkasten vol met schrijvers als Tolkien, Jordan, Feist, Pratchett, Rosenberg, Salvatore, Maryson en Gemmel. Al snel begon hij ook aan eigen verhalen te werken.
Eén van die verhalen bleef maar groeien en groeien. Pas in 2010 begon hij op aanraden van zijn vrouw met een serieuze poging om dat verhaal op papier te krijgen. Al snel begon het eerste manuscript van Eltena’s Garde meer en meer vorm te krijgen. Dit resulteerde uiteindelijk in een eerste boek dat in 2013 bij uitgeverij Zilverspoor gepubliceerd wordt.
Waarom ik ben gaan schrijven
Zoals bij zoveel fantasyliefhebbers begonnen in mijn hoofd al snel eigen werelden, karakters en verhalen te ontstaan. Er is me wel eens verteld dat fantasy het genre is met de meeste ‘schrijvende lezers’. Ik kan me daar van alles bij voorstellen. Met name het ontwerpen van werelden, met hun landen, volkeren, mysterieuze wezens en geschiedenis, begon ik steeds leuker te vinden.
Het idee om een eigen verhaal te gaan schrijven begon steeds meer in mijn achterhoofd rond te zoemen. In 2010 werkte ik in Den Haag toen een brand op Utrecht Centraal mijn reis naar Nieuwegein met ongeveer vier uur verlengde. Ik heb op het station van Den Haag een kladblok en pen gekocht en ben in de trein begonnen aan Eltena’s Garde.
Mijn manier van werken
Voordat ik begin te schrijven werk ik in grote lijnen het verhaal uit. Ik weet bijvoorbeeld dat de hoofdpersoon naar Vladivostok gaat en dat hij onderweg enige tijd in Berlijn, Moskou en Omsk verblijft. Ook weet ik wat hij daar gaat doen en wie hij of zij op die reis gaat ontmoeten.
Vervolgens begin ik te schrijven, waarbij ik simpelweg op bladzijde 1 begin en naar het einde toewerk. Als ik eenmaal bij het einde ben aangekomen kan het prima dat de hoofdpersoon van naam is veranderd, in plaats van Moskou via Delhi is gereisd en uiteindelijk in Peking is uitgekomen.
Achteraf blijkt meestal dat er heel weinig van mijn plan is overgebleven, maar toch kan ik zonder dat plan niet schrijven. De grote lijnen houden mij op koers. Niet noodzakelijk de koers die ik in eerste instantie had bedacht, maar toch.
Mijn schrijftip
Zoals bij zoveel zaken geldt bij schrijven: oefening baart kunst.
Schrijf zo veel mogelijk, kijk kritisch naar je eigen werk en vraag je af hoe je het kunt verbeteren. Laat het ook vooral door anderen beoordelen, bij voorkeur door mensen die in hetzelfde genre schrijven of het in ieder geval lezen. Tussen hun feedback en je eigen kritische blik zul je snel merken dat je werk steeds beter wordt, zelf heb ik mijn eerste schrijfsels ook al lang naar een donkere verdoemput verbannen.
